سلام
دوستان عزیز میخواستم "بنویسم بنا به روال گذشته در شبهای جمعه مطلبی و دلنوشته ای با امام زمانمان برایتان میگذارم " با خودم فکر کردم که چقدر بد که انسان به همه چیز عادت میکند و تمام اتفاقات به زودی به روال تکرار شدنی تبدیل میشود حتی نماز! حتی امام زمان! که متاسفانه در روز مره گی زندگی شلوغ و به هم ریخته ماشینی ، گم میشوند و مانند دیگر اتفاقات تکراری زندگی در ساعت مشخص و روزی معین تیک میخورند !
یاد این جمله افتادم که حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها در دفاع از امام زمان عصر خودش به شهادت رسیده است و حضرت عباس علیه السلام تا آخرین لحظه شهادت نام برادر به زبان نمیاورد و به چشم امام زمان به ایشان مینگرد و اطاعت امر میکند! و حال ما مانده ایم و این امام زمان مظلوم ! که نه بهتر است بگویم امام زمان مانده است و ما مردمی که در روزمرگی زندگی امان یاد امام زمان را از خاطر برده ایم و هیچگاه به این فکر نمیکنیم که امام منتظَر منتظِر ماست تا او را بخواهیم و برای ایشان بپا خیزیم .
گاهی وقت ها به این فکر میکنم که امام زمان عصر ما مظلوم ترین معصوم شیعیان است . که باید انتظار از خواب بیدار شدن مردمانی را بکشد که اگر دعای عهد هم میخوانند نه قبل طلوع که باقضای نماز صبحشان در زوال آفتاب !!!
صل الله علیک یا رسول الله و السلام علیک یا صاحب العصر والزمان